The more things change, the more they stay the same...

So het 2020 omgesit in 2021 en 2021 in 2022 en 2022 in 2023. Time flies when we are having fun. 

So sedert ek laas hier geskryf het, het soveel dinge verander. Ons maatskappy is mos in 2020 uitgekoop deur die Connected Group. So  2 jaar later is die Connected Group uitgekoop deur Net1, wat hulleself toe rebrand as Lesaka. So ek het in totaal ongeveer 20 dae in die Connected Kantore deurgebring gedurende die lockdown periode. Ons trek dus na die nuwe kantore toe (ek nog steeds tuis). Diep in Rosebank in. So kak verkeer is die voorland.

En so met einde '21 kry ek toe 'n lekker UPS by swaer Glenn. Werk met so 16 van die klein 12V gel batterye. Koop die batterye met my bonus, en koppel die spul. So ek kan slaap deur nagtelike load shedding. COOL!! En my werks-area word ook daardeur gevoer, so ek kan werk as Eskom ons afsit. Wat nogal BAIE begin gebeur het in '21.

En in die begin van '22 besluit Mercedes-Benz "no more company cars" as gevolg van nypende tekort op die wielemark. So ons 2 se rygoete moet terug. Liefie, gelukkig onder skuldberading uit, kry 'n lening. En ons gaan soek wiele. Eerste plek is by Penta Suzuki. En daar loop ons die liefde van ons nuwe lewe raak. 'n Kleine S-Presso. Outomaties, Android Auto, mag wiele, bubbles op die vensters, en alles. En ons koop die Koffieblikkie. En die karretjie ruik aan petrol en ry 40 dae en 40 nagte ver. Wonderlik!

Intussen verder tuis. Cherise ontmoet die "liefde van haar lewe", Christelle. Girl daar uit Oudtshoorn. Mekaar op die Nationals of so iets raakgeloop. En dis net true love. So dinge tussen die twee vorder toe tot op 'n punt, en Cherise besluit sy moet trek. Oudtshoorn toe. So sy begin met haar beplanninge en alles, en op 'n dag diep in Julie '22 daag Christelle op, en die twee vertrek. Snot-en-trane van liefie en dogter, maar trek word daar getrek. Die stof het skaars gaan lê of Cherise se kamer word as liefie se studeerkamer-cum-naaldwerk kamer ingerig. En met die saam trek ek van die eetkamer af terug na my studeerkamer toe. Sak-en-pak. So die eetkamer word toe weer eetkamer. En Eskom hou aan krag afsit. Fase 3, 4 en 5. En dit is nie goeie nuus vir die UPS nie, want so in September toe besluit die UPS tot hier toe en nie 'n oomblik se load shedding verder nie. O donner. So ek is kragteloos as die krag afgaan. Flippen hell!!

En SARS begin my boelie oor ek hulle mos, volgens hulle berekeninge, so oor die R80k skuld. Wat hulle op een of ander manier bereken het. En hulle dreig met garnishing en sale of property en al sulke dreigterme. Ek begin in my polisse rondkrap en kom af op die ene wat ek vir onderhoud moes uitneem. Hy is so paar rand sterk darem. En ek koop hom af. En ek betaal SARS en stuur hulle in hulle se moer in. En toe sien ek dit. Daar is genoeg oor sodat ek dalk in 'n inverter kan belê. En ek soek en kry nie wat ek soek nie, maar beter. Kry nog so klein bedraggie geld by liefie, en loop koop die ding. Battery is swaarder as 'n olifant wat 'n seekoei ingesluk het, maar ek kry hom opgedra tot in die studeerkamer bo. En ek koppel die hele lot en laat waai met die krag. En daar was krag! 

So Eskom klap ons sommer vir die wis en onwis met 'n fase 6. Wat insluit 4 ure blokke sonder krag. En die inverteerdertjie loer so na Eskom en gooi die afsitters 'n nool en verskaf krag soos wat Eskom hulle nie kan nadoen nie. HEERLIK! 

En toe begin ek en liefie vakansie beplan. Om met die koffieblikkie af te ry daar na die Oudtshoorn (en George) se kant toe. Goeie beplanning met oorslape. En so net na onse 20 jaar anniversary vertrek ons (ja ons is al 20 jaar getroud. Believe it!) En ons ry. En die wit karretjie ry te heerlik! Ons kruie deur die Karoo, 2 dae se reis, en kom uiteindelik in George aan. Spandeer paar dae by Beukes en kie, en pak die tog oor die berg aan Oudtshoorn toe. Kuier by Cherise hulle vir 2 dae en pak die lang trippie terug aan. Stop op Graaff-Reinet, en gaan soek my oupa se laaste rusplek. Kry die opgespoor. Slaap oor en ry verder. Laaste nag op die pad word op 'n lieflike wildsplaas net buite Winburg spandeer. En toe huiswaarts. Wat 'n wonderlike trippie.

En terug in 2023 in. So die jaar is nou al 'n maand of 3 oud, en ek gaan besoek die kantoor so 2 maal per week. En lewe gaan aan. Load shedding, baie reen, en goeie dae. Sal maar sien wat die toekoms oplewer, so tussen die Eskom probleme deur...

2020...

 Is weer hoog tyd dat ek in my joernaal kom griffel. Soos dit my smaak het ek so in Augustus laasjaar hierdie skryf-ding gedoen, so dis beslis hoog tyd..

Ok, kom ons kyk wat het alles in die lewe van die Willeboer gebeur van toeka tot nou.

In Augustus besluit die hele lot van ons mos toe ons is mooi gatvol vir die Munies-lewe. En so trek ons (en 'n paar ander pelle) ons tentpenne op, ek bedank al wat 'n komitee is, en ons skuif Harlequins toe. Daar was geween en gekners van tande deur die Munies-kadres, maar nou ja, so be it. Lekker gemaklik in die Quins-gesin ingeskakel, en ons sal sien hoe dit hier gaan. Ek speel sommer toe weer liga, in die reserwe span. En geniet dit! Baie lekker om sommer net weer rolbal te speel, en nie te worry oor kakkies nie. 

Op 'n dag word ons by die werk bymekaar gemaak (dis die hele EFTPOS groep) en meegedeel dat ons nou onder Kazang gaan inskakel, want synergy jy sien. Werk mos makliker om terminaal goete bymekaar te hou. Baie vrae, met sulke halwe antwoorde. Ek behou darem my jare diens. For what it's worth. En die jaar spoed na 'n einde toe, en toe word ons en die Kazang lot weer ingeroep en meegedeel dat ons (soos slawe van ouds) aan 'n ander maatskappy verkoop word. Die Cash Connect maatskappy. Die transaksie sal in volgende jaar gefinaliseer word. So ons weet nie wat die toekoms inhou nie. 

So gaan ons so einde November wel na die Munies-eindjaar toe, waar liefie en Cherise hulle trofee vir die dames-pare wat hulle gewen het, kry. Brad maak musiek, maar tipies Brad, skroef hy dit effe op, maar nou ja, at least betaal hulle hom. Lekker gekuier en klaar gekuier met die lot.

En so breek die Kersvakansie ook aan, en dit gaan jolig en rustig en lekker en alles is mooi. Ons ontspan, hou lekker vakansie, braai, kuier, vriende, ensomeer. Sommer net lekker. Intussen skuif Moeder van die Oos-Rand af Vanderbijl toe, na 'n beter tehuis toe (of so reken hulle). Verder van my af. Ek is bietjie hartseer maar wat kan ek maak. 

En die nuwe jaar breek aan, en ons skuif oour na die anneks-gebou toe om ons te begin uitskuif. En dit gaan ok, en goed, en ek werk steeds my gat af maar ek geniet my werk as die produkbestuurder met al die pligte en take wat daarmee saamgaan. Want dit is goeie ervaring, siet jy. 

Intussen revive ek my viniel-versameling. En rig die platespeler in die studeerkamer in. En koop plate op 'n plategroep. En my plateversameling brei uit. Ek geniet dit, net jammer draaitafel naalde is so blerrie duur!

Fiber is die nuwe in-ding, en ek bestel vir ons. Sodat ons beter internet kan hê tuis. Lekker man, lekker! Dit word toe gelukkig redelik vinnig geaktiveer en ek kanselleer sonder te veel pyne, my landlyn en ADSL. Beter spoed, beter betroubaarheid. Tegnologie werk.

En op 'n dag byt 'n Chinees een of ander virus in 'n vlermuis raak. En ons hoor dat dit laasjaar al gebeur het, en dat die Coronavirus, oftewel Covid-19, is in the wild. Ok, en die wêreld raak op hol. En mense word left right and center siek. En lande stel afsonderings in. En CHAOS. Die naweek wat die eerste Formule 1 wedren moet begin, word die sommer afgelas, want Covid-19 jy siet. En ons hoor by die werk dat ons moet sanitize en social distance. En ons doen. Louis beduie ons moet begin pak vir die skuif na Cash Connect toe. En ons begin pak. En in dieselfde week word aangekondig dat daar 'n lockdown kom, van 25 Maart af. met alles toe. Alkoholverkope, tabakverkope, alles taboe. Vir 21 dae. Donner, hoe gaan ons dit doen? So ek gaan daai middag en koop my kar se boot vol drank. Genoeg vir so 4-5 weke. Kom by die huis, pak alles af. En Donderdagnag, 25 Maart 2020, om 1 minuut na 12 (dws eintlik Vrydagoggend) tree die lockdown in werking. So die Vrydag stel ek en liefie vir ons 'n kantoor op in die eetkamer, en begin van die huis af werk. Die kids bly tuis, hulle werke is totaal gelockdown. En dit word stil in die land. Zoom-calls, online meetings, collaborations word die norm. En dit lyk of dinge werk. Die infeksies neem toe. En af en toe steek ek my toon by die hek uit om kosvoorrade aan te vul. Die wêreld lyk soos 'n spookdorp. Nogal funny om alles so stil te sien. En almal dra maskers. Ons het mos gedink dis altyd funny die Chinese wat so met maskers rondloop? Nou doen die hele wêreld dit. Weird!

2 weke in die grendeltyd (check daai spoggerige woord!) kondig die prez aan dat die tydperk met 2 weke verleng word. En my bier gaan dit nie maak nie. Maar my ma het nie 'n dom kind grootgemaak nie. Koop pynappels en gis, en begin brou op klein skaal. Want braai en Oros werk nie goed saam nie. 

Toe kom die guvvirmint en beduie van lockdown levels en ons is tans in level 5. En op vlak 4 sal alkohol weer beskikbaar wees. Maar blykbaar het die antie kopdoek (minister van samewerkende regering) nie van die idee gehou nie en beduie balls, dit sal nie. So ons is drankloos, twakloos, en moerig. Maar smokkelnerwerke skiet op soos onkruid. Mens betaal 10x die prys wat jy normaalweg sal betaal, maar rook en drink, die rook en drink ons. En die prez kondig hulppakket aan van 50 Biljoen Rand. En voor die mense hulle oë mooi knip, is die geld verkwansel en gesteel. En hy belowe hy gaan die skuldiges soek en aan die pen laat ry. Yeah riiight. 

Dae word weke, weke word maande. Liefie verjaar in afsonderingstyd, ons hou skelm partytjie met ons vrinne. Ek verjaar en ons hou skelm partytjie met ons vrinne. Winter kom en winter gaan. Dis koud. Maar ons hou kop bo water. Want ons hoef nie te ry nie. En vlak 4 word vlak 3, kinders gaan werk weer. En vlak 3 word drank weer toegelaat, en ons koop. En die prez verloor kop en kondig with immediate effect aan en daar is die krane van die dop weer toe. En die volk is moerig en murmureer en kla. 

En vlak 3 word vlak 2 en almal storm om drank en twak te koop. Liefie het intussen mooi opgehou rook vir ongeveer 100 van die grendel-dae. Maar die lus pak haar, en sy begin weer rook. Ai tog. En vlak 2 word vlak 1, en word herhaal en herhaal. En ons wonder of die ding ooit gaan wyk. Ten minste het ek die winter deurgemaak sonder om my jaarlikse bronchitis-griep te kry. Maar donner, dis nie lekker om altyd net tuis te sit nie. At least kon ons darem weer begin bolle rol. 

Liefie koop vir haar 'n omkapmasjien, ons rig 'n hoekie in die studeerkamer in waar sy haar naaldwerk-stokperdjie kan beoefen. En ek speel saam met haar. En as sy stik in die aande, speel ek plate. En dis te jollie-patrollie.

En Chantal, Quins Prez, bel my en lig my vriendelik in dat ek op die nuwe komitee dien as compsec. O poef! Daar is ek alweer komiteelid LMGA! Ah well, ek weet mos hoe om dit te doen. En ons bied 'n suksesvolle BGN Meesters toernooi aan, en Cherise speel en kom darem 2de in haar seksie. Sy is bietjie peeved, maar dis maar die nature of this game. Dan nie?

En ons werk van die huis af. Nog steeds. Liefie se werk blind-side hulle met 'n 20% pay-cut maar ook 20% verkorting van werks-ure. As if that's gonna happen! Gelukkig is ons uitgawes laer omdat ons nie hoef werk toe te ry nie. Ek drop Brad in die oggende by 'n kollega wat net oor die berg bly, en kry hom in die middae weer daar. En my werk beduie ons bly van die huis af werk vir die afsienbare toekoms, want dit is veiliger. Ek mind nie, want ek kry meer gedoen. En met die fiber werk alles mooi uit.

En intussen koop ek 'n stukkie plot in die plaaslike Spar, en val my skouer in beseringstyd in. Maar dit word beter, en dan seerder. Gaan sien maar toe die dok, en sy besluit sonar om te kyk wat is fout. En daar is fout. Verkalking van die senings in die skouer. So die volgende stap is om 'n spesialis te loop sien sodat die kan sien wat om te maak om die ding te fix. 

En liefie loop sien 'n uroloog oor haar blaas wat aanhou infeksie gee en drup-drup. En sy moet gaan vir groot toetse want klink of sy probleme het. So ons sal sien wat word van die lot.

En lewe gaan aan.

2020

'n Jaar om te onthou. 

'n Jaar van vreemde dinge, vreemde nuwe gebeure.

Nuwe maniere van dinge doen, nuwe lewe.

Vol vrese vir onbekendes, 

Maar tog gereed vir verandering.

Veranderinge wat ons onseker laat

Veranderinge wat ons bekommer

Gaan ons heelhuids deurkom

Gaan ons terugkeer na normaal

Of gaan die lewe permanent verander?

Die toekoms is nuut, en tog ook oud.

Nothing new under the sun, nothing new...

Sela. 

Like sand through the hourglass, so is the time of our lives

So is dit alweer Augustus. Die winter van '19 is besig om verby te spoed, en die lente is in aantog. Maar soos ons weet, gaan daar nog 1 of 2 koue grepe wees voor ons die somerson op ons lywe kan voel.

Die afgelope ruk was maar 'n baie besige tyd. Ou Beertjiehond het haar 1 oog verloor, ook weer 'n klomp geld gekos dat die dieredokter haar beskadigde ogie kon uithaal en die gat toewerk. Maar sy is darem ok.

My geboortedag herdenking breek ook aan, ek gaan haal my moeder vir die feesnaweek, en ons klompie vrinne kuier te lekker om 'n beesstertpot. Net soos ons hom kan maak. Die BGN kampioen van Kampioene kompetisie word intussen beslis, en jors troelie is weer betrokke soos gewoonlik. Lekker besig! Dinge begin darem bietjie stiller raak op die front. Intussen rol liefie en Cherise die opposisie plat in die dames pare kampioenskap by die klub, en haal die finale rondte. Maar nou die groot gewag vir die ander spanne om ook daar uit te kom.

Op werksvlak gaan dit voorspoedig, vroeg op, laat tuis, maar geniet wat ek doen voluit. Back to my roots met terminale. Winter is ook hier met sy felle koue, en ons oorleef. Fyn sny, maar ons oorleef. Die naweek van die dames pare kampioenskap breek aan. Cherise vlieg terug huis toe van die kus af, ek gaan haal haar en Ouma, want Ouma wil kom kyk, siet jy. So gaan ons huis toe en die Sondag is kampioenskapdag. Senuwees is ragfyn gesnaar. En hulle speel. En hulle rol. En hulle loop voor. En hulle loop agter. En ons begin worry. En dis die laaste kop, hulle is 3 skote af. En ons bid vir 'n wonderwerk. En op Cherise se laaste bal is die wonderwerk daar. Hulle was 3 skote af, en skielik 5 op, om die kompetisie te wen. Kyk, daar heers GROOT trots! Ek koop sommer 'n rondte vir die spelers!

Intussen het Sussa gehoor dat sy ook na asem snak as sy slaap. (Soos ek uitgevind het daar in Augustus 2010 se tyd). So sluit sy ook by die snorkelklub aan. Gaan blykbaar bietjie sukkel-sukkel, maar sal haar ondersteun en bemoedig tot sy die ding baasgeraak het, en soos 'n normale asemhalende persoon kan slaap.

En dis die nuus en belangrike gebeure tot op hede. Nuwe nuus sal weldra aangebied word. Soos hulle in Brits beduie, Watch this space!

Stand clear! We're going to revive this one!

Hallo wêreld! Op populêre aandrang word die ou spoegblok afgestof, en gaan daar weer skrywes begin verskyn. Want iewers moet ek tog uitlating gee aan die woorde hier in my binneste.

Nou ja, sedert my laaste skrywe so teen einde Augustus verleder jaar, het heelwat water in die see geloop, en die lewe het gekom, gegaan, verander en gebeur. Ek gaan probeer om dinge hier en daar raak te vat, saam te vat, verslag te doen, en te kyk of ek alles onthou wat ek nie vergeet het nie.

Nou ja, laat ons begin. Ek is toe mos nou die president van die rolbalklub met al die regte en verpligtinge en kopsere en gryshare en stres wat daarmee gepaard gaan. En liefie staan my by deur die rol van bemarking en bevolkingsontwikkeling offisier by die klub oor te neem. So is altwee van ons dus baie betrokke. Ons lewens het goed vol geraak, met rolbal en vergaderings en werk en ontspanning, en hospitaal. Maar voor ek myself vooruitloop, kom ons gaan delf in die lot.

So maand vir maand.

Septembermaand, die mooiste mooiste maand, want somer is oppad terug. Kids wen toe maar die gemengde pare by die klub, baie trots op die twee mamparras. Ons maak 'n draai by die ComiCon (Dis nou die show waar die mense wat hou van allerhande fiksie uithang en die dag net geniet) en ek ontmoet toe nou vir Travis Fimmel, dis nou Ragnar Lothbrok, die Viking. Interessante kêrel. En September gaan aan en aan, en hier na die einde van die maand is dit alweer hospitaal toe vir liefie. Daai blerrie ding wat haar amper haar lewe gekos het, het weer kop uitgesteek. Gelukkig kan hulle die ding fieks sonder om weer te kerwe. Sy beter haarself mooi oppas beduie die kwak.

En toe kom Oktobermaand. Met viooltjies in die voorhuis... Dis rolbal voor, en werk agter. En liefie lyk of sy dit sal maak. Been is darem weer ok, en alles lyk goed. So asof dit die stilte voor die storm kan wees. En wragtig. Toe gebeur die wonderwerk. Ek wen actually 'n singles game teen een van die senior spelers. Was close, 21-19, maar 'n wen is 'n wen. En almal dink dis baie funny. Maar nou ja, is mos maar rolbal. Ek hanteer die Beginners viere toernooi by die klub, asook die Besigheidsliga. En albei begin op 'n goeie noot. En so eindig Oktober ook. Die jaar spoed vooruit.

November is altyd een blitsige maand, want somer is in die lug, en die jaar is so te sê op sy rug. Op die bollerolfront gaan dit goed met die twee toernooie wat ek hanteer, doen dit al soos 'n meester! Die toernooie voltooi, en ek kry darem komplimente. Die klub se jaarlikse prysuitdeling vind ook plaas, en Brad en Cherise kry darem die trofee vir die gemengde pare. Ons kuier lekker, en Brad maak musiek. Gelukkig brand ons nie weer die kombuis af soos met laasjaar se partytjie nie! En ons kry 'n nuwe brakkie. 'n Optelweeskind. Iemand het 'n brakkie, by 'n asblik weggegooi. Hy was so klein en oulik, en totaal so vol geplooi.... Ek besluit toe maar ons kan die klein gedroggie hou. Intussen is Brad se kontrak by die lektriekse plek waar hy arbeid gepleeg het, tot 'n einde, so die outjie is weer op soek na iets om te doen. Cherise doen darem nog steeds vesel-optika-netwerke-werk, en klink of sy dit geniet...

So breek Desember uiteindelik aan. Somer, son, swem, bier, braai, kuier, lewe! Intussen besluit Eskom weer dat ons nie hulle krag so baie moet gebruik nie, en die geliefde(!) ou krag-af-skudding is terug met ons. Wonderlike vooruitsig! Intussen begin Brad werk by 'n lugversorgingsmaatskappy, hulle kantore is sommer in die kompleks. Sal maar sien hoe dit uitwerk! En so breek my langverwagte somervakansie uiteindelik aan! Ons hou 'n potjiedag saam met vriende, net om die somer te vier. En Kersfees kom, en Kersfees gaan. En so sien 2018 ook sy agterstewe. 'n Moeilike jaar, en defnitief ene vir die boeke! Maar voor die jaar toe finaal sy gaai sien, sien ek toe ook die binnekant van die siekeboeg op 'n skrik. Staan mos een oggend op, met hierdie pyn! Kompleet of my tieker besig is om my aan te val. Ek kommandeer liefie net daar op om my af te voer siekeboeg toe. En hulle bedraad en be bedrip en bepil en befoto my. En uiteindelik is dit toe net gastritis. Wat presies dieselfde simptome as 'n full-blown hartaanval het. Goeie donder, ek het groot geskrik!

Hopelik is 2019 meer gunstig!

Raait, Januarie skop af, en daarmee saam my laaste dae van Somervakansie. Ek maak die meeste daarvan, deur te swem, te braai, te ontspan. En dan terug werk toe. En soos ek by die werk inloop, roep die baas van EFTPOS my in. En vra my of ek belangstel om produkbestuurder te word, siende sy huidige produkbestuurder het bedank. Ek gee dit so 2 dae se gedagtes, en beduie hom dat ons maar die bal aan die rol kan sit. En die maand Januarie kry spoed, en dis rolbal en werk en rolbal en werk.. Ek kry my nuwe brille, sogenaamde kantoorlense. Multifokale. Sal maar sien hoe hulle uitwerk. En dis tyd om alweer 'n nuwe kar te kry. Dis darem die een ding in die lewe wat lekker bly. Hierdie nuwe kar storie elke 10-11 maande! En die Eskom-beurtkrag loop nog volstoom. Pyn-in-die-patootie! Intussen nog so 'n lekker somerbronchitis vir myself. Net om myself te laat goor voel oor myself. En rolbal liga begin ook. Liefie, Brad en Cherise speel vir onderskeie spanne, en ek sal weer my skeidsregter/organiseerderpos vul. Soos gewoonlik. En glo dit of nie, soos Januarie einde toe staan, beland liefie alweer in die siekeboeg. Liewe donderdag! Hoeveel keer kan een mens in een jaar in die siekeboeg beland met daai infeksie/sweer/knop/whatever! En die dok besluit hy gaan die ene ook met antibiotika flush, en nie sny nie. Dankie tog! Maar sy sal op 'n stadium weer moet hospitaal toe sodat die dok daai breuk van haar kan toewerk..

So breek Feberwarrie aan. En liefie in die hospitaal. En 'n tragedie in die Vaaldriehoek met 'n skoolbrug wat inmekaar val by Hoërskool Driehoek. Kinders dood, kinders beseer, en die lewe deurmekaar. Rolballiga gaan aan, en liefie speel obviously nie verder nie, siende sy is in die siekeboeg. Maar gelukkig nie lank nie, toe word sy vrygelaat op parool.. Ek doen toe ook my onderhoud by die werk vir daai bestuurspos, sal maar sien wat word.. En ons nuwe karre arriveer. GLA200, petrolmodel. Darem maar een baie mooi kar daai. Ek ry so 'n gryse en liefie so 'n witte. En die SA Meesters vind plaas, en ek umpire daar. En load shedding gaan aan en ek is nie baie ten gunste daarvan nie (dis nou op 'n mooi manier gesê ek is gatvol vir daai #@#) Februarie hou aan en aan en aan. En ek vind uit, as ek die joppie soek, is dit myne. En ek sê ek soek die joppie, en dit is myne. En ek is opgewonde! En Besigheidsliga begin weer by die klub. So ek is besig en besig en besig. Maar eerder besig as ledig. Want soos ons weet is dit die oorkussing van die ou Duiwel, ne? En liefie word alweer ingeboek in die siekeboeg. Maar die keer oor die breuk. Hulle wil haar ondersoek en prod en bevoel en besluit hoe hulle dit wil doen. En soos die einde van Februarie aanbreek, breek die einde van my loopbaan as programmeerder aan. Nuwe begin, nuwe uitdaging. Who knows, what tomorrow brings, in a world...

En dit was aand, en dit was môre. Maart. Nuwe begin in my lewe. Terug na my oorspronklike maatskappy. Terug na die masjiene waarop ek altyd gewerk het. So skuif ek oor na EFTPOS toe, en in die proses laat weet liefie sy word vrygelaat, maar sy sal sommer huis toe Uber. Is mos makliker as wat ek nou soontoe moet jaag om haar huis toe te taxi :-) En Brad kry nuwe werk by ARB. Hopelik werk die ene beter uit! En liga gaan aan, en die lewe gaan aan. En ek doen aansoek vir 'n nuwe kaart ID en my paspoort. Want ek sal dalk moet trêwwel vir die nuwe werk, mens weet nooit. En ek word verkies as die nuwe voorsitter vir die Pretoriase Munisipale Ontspanningsklub. Yay me! Groot verantwoordelikheid wat vierkantig op my skouers kom hang. Maar ek raak darem gewoond aan die manage-ding, en om die lewe te bestuur... Sal maar sien hoe werk dit alles uit op die lang duur. En liefie gaan toe om haar breuk te laat herstel. Die oggend in, hulle doen haar eventually laatmiddag, en die Saterdag word sy vrygelaat. Lekker vinnig herstel, dokter tevrede, en sy is ok. En die maand gaan aan met heavy beurtkrag. Sommer fase 4, dit wil sê, baie min krag vir baie min tyd. Ten minste spaar dit op my kragrekening. Die res van Maart loop rustig. En ek raak mooi ingebruger in my nuwe werk.

April, die voordeur van winter, breek aan. En daarmee saam liefie se halfeeu verjaarsdag. Genade, ek is met 'n ouvrou getroud! En Besigheidsliga loop ten einde. Maar Brad kwyt hom so goed van sy taak as musiekmaker, dat die studente oorkant die pad die  polisie na ons toe stuur om ons te kom stilmaak. Na ek hulle mooi verduidelik dat dit 'n georganiseerde toernooi is, en die klub oor al die nodige vermaaklikheidslisensies beskik (danksy my!) het die studente nie eintlik 'n been om op te staan nie. Maar die ironie! Studente(!) kla oor oumense(!) se musiek te HARD is? Rêrig?? En ons hou toe liefie se jaarsdag. So 'n lekker Chinese braai. Prettig. En sy geniet dit. En almal geniet dit. En met die volgende komiteevergadering bedank ek toe nou as President van die Rolbalklub. Want my boude is nie breed genoeg om twee stoele vol te sit nie, en dit is net te veel werk vir een armsalige persoon. So vat Marius Engelbrecht (Him of "Never again") die rol van President terug. En ou Tjoklithond word siek. Baie siek. Ek dog ek verloor die ou dier. Met baie gesukkel (die rande knyp erg) kry ons haar by Onderstepoort dat hulle haar kan stabiliseer, en die volgende dag na 'n gewone veearts (siende die lot by Onderstepoort vra ongelooflik baie geld!!!) om haar te laat regmaak. Hoenderhokprobleem, word opgelos, en sy is sommer beter! En Paasnaweek breek aan, en Paasnaweek maak klaar. En lewe gaan aan. En April maak klaar...

When I was small, and Christmas trees were tall.... Meimaand. Winder kruip nou vinnig nader. Die lewe begin stabiliseer, die verkiesing kom, die verkiesing gaan. Ten minste het die verkiesing meegebring dat die beurtkrag vir eers op die langebaan geskuif is. En Meimaand loop vir 'n verandering rustiger. Die SA Nationals vind plaas, en ek doen diens by die klub. Beide as skeidsregter en toernooi beampte. So ek is lekker besig. Maar dis lekker. En Meimaand loop mooi. Stil en rustig, soos ek dit verkies. Kom ons hoop dit bly so!

So daar is dit! My lewe is opgevang van die laaste keer wat ek hier gesels het, tot en met die hede. 'n Mondvol, maar so is die lewe. 'n Mondvol.

Lééf! Gryp elke dag!
Moenie wag, Moenie vrees.
Môre sal kom, met sy eie knype.
Gister was, en kan nie meer.
Die oomblik is nou,
die moment is hier.
Om te huiwer, om te wonder, om te wag,
is om die oomblik te verloor.

Lééf! Nou is die oomblik. Nou is die tyd.
Bekommernisse oor môre,
Onnodig verbrande krag.
Tob oor gisters,
Vermorste tyd.

Lééf!

And another thing...

So is die winter van 2018 ook amptelik iets van die verlede. Maar die afgelope paar weke was nogal bietjie vreemd. Dis asof winter by die deur uit is, om die volgende oomblik soos ou Columbo terug in te loer by die deur om te sê "Oh yes, and another thing..." Dit het ons so 2-3 keer die afgelope rukkie getref. Net begin lekker warm word, gevolg deur een hengse koue skrikmaker.

Dit was 'n moeilike winter. Glo my, dit was moeilik. Hier rondom Junie begin liefie kla van 'n sweer of 'n ding in haar lies. So gaan sy toe na die werk se kwak toe, wat die ding oopsny om te dreineer, en stuur haar huis toe. Teen Vrydag voel sy totaal nie lekker nie, gelukkig moet sy en Brad huisdokter toe vir hulle diabetiese goete. Dokter Riana gee haar so een ligte ondersoek, bel dadelik 'n dokter by Eugene Marais, en beveel hom om dadelik aksie te neem. Ek jaag huis toe, kry liefie, boek haar in by Eugene Marais. So 3 ure later, noodoperasie op die bobeen. Necrotising fascitis. Google daai. Dis SCARY! Hulle sny 'n deel uit haar binnebobeen, so groot soos 'n man se vuis. En ek worry. Sy word ICU toe geskuif. En ek worry. Sondag is operasie 2. Die dokter kerwe verder. Sy het pyn. Na die operasie kom vertel hy my dat dit was touch en go, of sy het haar been, of moontlik haar lewe verloor. Die Dinsdag, finale operasie en toemaak van die wond. En sy het seer. Moer seer. My hart huil vir haar. Intussen is ek afgeboek met bronchitis. Maar tyd vir rus is daar nie. Want Brad moet werk toe geneem word, en gehaal word. En dis koud. En ek hoes. So teen die Woensdag kry ons nuus, liefie word uit ICU gestoot. Maar na afsondering toe, want sy het weer die een of ander super bug onder lede. Ai, wat nog! Verdere hospitaaltyd vir haar. Totaal van 2 weke van opname, tot hulle haar toe eventually vrylaat.

Sy bly toe daai week by die huis, en begin weer huil van die pyn. Jaag met haar terug dokter toe, en hy reken dadelik terug in die hospitaal, daai ding vlam op. So, alweer sulke tyd. Nog 'n week in die hospitaal, in afsondering, vir die gogga om tot sterwe te kom. En ek is weer afgeboek, bronchitis verwaarloos. Maar rus is daar steeds nie. Want Brad moet werk toe en huis toe, en ek kuier by my vrou.

Uiteindelik is sy uit, en is die herstel beter. Dankie Vader daarvoor. En ek hoes en ek hoes.

En toe trou my peetseun. Vroeg in Augustus, so op Vrouedag, neem hy die groot stap. Troue daar in die suide van Jaansberg, op so 'n mooi venue met so 'n klein kerkie. En 'n mooi onthaalsaal. En die wind waai. En die wind waai. "Daar's 'n wind wat waai, soos hy nou daar waai..." Pragtige troue, lieflike boodskap deur Heini. Goeie onthaal met lekker kos. Net jammer ek en liefie moes maar vroeër die pad terug aanpak, want die volgende dag was dit terug werk toe vir haar.

En toe dooi ou kieterkat. Kom een middag by die huis, so teen slaaptyd roep ek kieterkat om te kom eet, maar sy kom nie uit nie. Loop rondom die huis, en kry haar voor die lapa, waar sy in die sonnetjie gaan lê het, en net nie weer opgestaan het nie. Begrawe haar toe in die tuin. Voel baie treurig oor die ou dier. En Cherise kan nie vinnig genoeg wag om die kos wat ek vir die kat gekoop het, te vat om vir haar vriendin te gee nie. Nou ja, is seker maar hoe dit is.

Kom die einde van Augustus nader, en die rolbal klub se algemene jaarvergadering. Word ek toe nou as president van die rolbalklub verkies met al die voorregte en pligte wat daarmee gepaard gaan. Hygend hert, 'n besige tyd in my lewe lê voor. Hopelik kan ek die pyp rook.

So, 'n baie besige tyd in my lewe sedert my vorige opdatering, en 'n besiger tyd wat voorlê. Komaan somer, kom aan! Dis tyd vir braai, swembad skoonmaak, en lewe geniet.

Groetnis en wederom!

Is dalk weer tyd...

Nou ja, 'n paar jaar het verloop sedert ek laas hier gegriffel het. Darem hou ek 'n daaglikse dagboek by van gebeure in my lewe. En 'n besige lewe is dit gewis. Opdraendes en afdraendes. Rollercoaster ride bar none.

Van die belangrikste gebeure was:

• Ek het 50 geword. Halfeeu. Oud. Maar nog nie koud.
• Danielle is op varsity, swot om suster te word.
• Liefie het paar draaie in die siekeboeg uitgevoer. En elke keer met groot gejuig duskant die pêrelhekke omgedraai. Laaste ene was om 'n gogga uit haar bobeen te sny wat haar haar been of lewe kon kos.
• Ek het ons rolbalklub se vise-president geword.
• Ek het vir 'n kort wyle as die ontspanningsklub se voorsitter waargeneem.
• Ek is op die BGN se Tegniese Beampte staande komitee.
• Ons rolbalklub se kombuis het afgebrand, maar onder my waarnemende voorsitterskap is daar 'n nuwe kombuis tot stand gebring.
• Ek is nou nie meer 'n terminaal sagteware skrywer nie, maar 'n stelselsagteware ontwikkelaar.
• Ek is al amper 2 jaar onder skuldberading om te help om my skuld uit te wis. Dit gaan nog so 10 jaar vat, maar ek byt vas.
• Cherise bly steeds onder ons dak. Gelukkig het sy werk.
• Brad het goeie werk as elektrisiën vakleerling gekry, besig met sy N-studies.
• Ek kry steeds elke 10 maande 'n nuwe kar. Het nou al 'n B-klas, GLA-klas en nou nuwe A-klas. Almal diesel modelle. Oor die petrolprys.
• Beurtkrag is darem verby.
• Vriende kom en gaan.
• Moeder bly nou in 'n ouetehuis in Boksburg, te wete Witfieldpark.

Vir die res is dit same old, same old. Ons het ou Porktjop verloor so 'n jaar of wat gelede, so nou het ons net 8 honde, moerske lot voëls, skilpad en visse. Regte dieretuin. Gewig en bloeddruk is mooi konstant, die PH is onder beheer, ek slaap steeds met my masjien.

En dis alweer winter, en my 51ste verjaarsdag is oppad. Life goes on and on and on.

En ek rook pyp. Kompleet met my bosbaard lyk ek nou soos 'n regte Willeboer... 

So die lewe is interessant en besig. 

Ek sal bietjie meer gereeld probeer dinge neerpen op hierdie blok, sodat mense in die toekoms kan loer en sien wat het alles in my lewe gebeur...

Groetnis van huis tot hus!

Is dit alweer lente?

Mens kan nie glo hoe die tyd vlieg nie! Maak skaars jou oge toe dan is die winter verby, is lente, al die veld is vrolik, en al die tipe van dinge. Nog 'n winter oorleef. En nou lê 'n nuwe lente en somer voor.

En soos gewoonlik eers deurdraf wat alles gebeur het die afgelope ruk.

Niks.

OK, niks van belang nie. Behalwe ons effense skrik met 'n moesie wat uit liefie se rug gesny is, en nie 'n gesonde moesie was nie. Gelukkig het die dokter die hele ding uitgekry, one time, once.

Werk, leef, eet, werk, slaap, leef, eet, rolbal, leef, slaap, braai, kuier, eet, en herhaal.

Ek leer by die werk meer van C#. En ons baas het bedank, so Gavin is ons nuwe baas. For de time being.

En dis weer rugby wêreldbeker, in Engeland.

En ons eerste game teen Japan verloor ons. Met 2 punte. WTF!
En ons tweede game teen Samoa wen ons. Oortuigend.
Curiouser and curiouser, soos ou Alice sou sê na sy deur die spieël geval het.

O ja, ek het besluit om die tegnologie van Linux op my huis PC aan te hang nadat Windows 10 op my afgedwing is, en dit die grootste robbies suid van die Noordpool is. Nou ontplof my rekenaar baie minder.

Kom somer, is tyd vir braai! (Asof ek nie alreeds vir ewig braai nie...)

Nou ja, dis al vir nou. Hopelik gebeur daar meer nuus in die nabye toekoms.

Groetnis ou Grote!